ديروز.دلم قد كشيده.آن قدر كه بلندي تو توي آن جا شود.
مادر هميشه مي گفت: بزرگي به عقل است نه به قد.
كاش مي ديدي دلم چقدر با تو بزرگ شده.چقدر بزرگ شدم،
بزرگ شدي،بزرگ شديم....
امروز.شبيه ابر كه مي شوي،چشمهايم به جز مه نمي بيند. گفتم بزرگ شدم
اما نه بلندتر از نگاه تو. اگر بباري،من هم اين پايين باراني مي شوم...
فردا.چقدر حيف شد كه بلند شدي،شبيه گنبد،شبيه دعا،شبيه اجابت.
حالا از همه آرزوها و اي كاش هاي من بلندتري.خدا كند قدت به ارتفاع
افسوس هاي من نرسد.../سلام عزيز.خوبي..وقتت بخير اپديت كردم.بيصبرانه منتظر قدوم پرستاره شما هستم..موفق باشي و دلشاد
